استخدام التلمیح في شعر هوشنك ابتهاج (سایه)

المؤلفون

  • محمد نصیف جاسم جامعة بغداد - کلیة اللغات قسم اللغة الفارسیة
  • جیهاد شکري رشید جامعة صلاح الدین - أربیل کلیة اللغات - قسم اللغة الفارسیة

DOI:

https://doi.org/10.31973/aj.v1i120.285

الكلمات المفتاحية:

ابتهاج، تلمیح، تاسیان، سیاه مشق

الملخص

یکی از آرایه­های پرکاربرد در شعر و نثر فارسی تلمیح است که شاعران و نویسندگان برای زیبایی و تأثیرگذاری کلام خود از آن استفاده می­کنند. کمتر شاعری را در ادب فارسی می­توان یافت که از این آرایه در سخن خود بهره نگرفته باشد. هوشنگ ابتهاج در اشعار خود با استفاده از تلمیح، تحلیل شعری خود را وسعت داده و به مناسبت­های گوناگون با آرایة تلمیح کلام خود را مزین کرده و آن را همچون زیوری بر پیکر شعر زیبای خود بسته است ، چنانچه دست به آفرینش معانی تازه زده است و با بهره­جوییِ هنرمندانه­ای از تمام امکانات فکری و زبانی و اشارات به تاریخ و اسطوره و استفاده از شخصیت­های حماسی به سروده­های خویش اصالتی ویژه­ای بخشیده است. پژوهش حاضر برآن است با بهره­گیری از روش تحلیل محتوا، انواع تلمیحات از خلال شعرهای هوشنگ ابتهاج در دو دیوان شعری­اش به نام­های «تاسیان و سیاه­مشق» استخراج گرداند و پس از آن بنا بر تنوع مضامین به پنج دسته تقسیم نموده و در معرض دید خواننده قرار دهد.

التنزيلات

تنزيل البيانات ليس متاحًا بعد.

السير الشخصية للمؤلفين

  • محمد نصیف جاسم، جامعة بغداد - کلیة اللغات قسم اللغة الفارسیة

    م. د. محمد نصیف جاسم

    جامعة بغداد - کلیة اللغات

    قسم اللغة الفارسیة

    [email protected]

  • جیهاد شکري رشید، جامعة صلاح الدین - أربیل کلیة اللغات - قسم اللغة الفارسیة

    م. د. جیهاد شکري رشید

    جامعة صلاح الدین - أربیل

    کلیة اللغات - قسم اللغة الفارسیة

    [email protected]

المراجع

1) قرآن مجید
2) ابتهاج، هوشنگ (1393). تاسیان، چاپ دوازدهم، تهران: نشرکارنامه
3) ابتهاج، هوشنگ (1393). سیاه مشق، چاپ بیست و هشتم، تهران: نشرکارنامه
4) اعلا، محسن (1389). کندکاوی در آرایه تلمیخ، فصلنامة رشد آموزش زبان فازسی، شماره دوم
5) پورنامداریان، تقی (1374). سفر در مه، تهران: زمستان
6) دهخدا، علی اکبر(1341). لغت نامه دهخدا، تهران: سازمان لغت نامه
7) ساسانی، فرهاد.(1386) دلالت یا تداعی؟ روند شکل گیری معنا در موسیقی، مجله زیبا شناخت، ش 17، 266-245
8) شفیعی کدکنی، محمد رضا (1366). صور خیال در شعر فارسی. تهران: آگه
9) شمیسا، سیروس (1381) . نگاهی تازه به بدیع. چاپ چهاردهم، تهران: انتشارات فردوس
10) شمیسا، سیروس (1371). نقد ادبی، چاپ چهارم، تهران: انتشارات فردوس
11) شمیسا، سیروس (1378). فرهنگ تلمیحات(اشارات اساطیری، داستانی، تاریخی، مذهبی در ادبیات فارسی)، چاپ ششم، تهران: انتشارات فردوس
12) عباس پور، هومن(1376). تلمیح، فرهنگنامه ادب فارسی (دانشنامه ادب فارسی)، ج2، به سرپرستی حسن انوشه، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
13) فوردهام، فریدا (1364). مقدمه ای بر روانشناسی یونگ. ترجمه دکتر مسعود میر بها، چاپ اول، تهران: انتشارات اشراقی
14) کزازی، میرجلال الدین (1368). جستارهایی در فرهنگ و ادب ایران، تهران: نشر مرکز
15) گورین، ویلفرد؛ و دیگران (1383). راهنمای رویکردهای نقد ادبی، ترجمۀ زهرا مهین خواه، تهران، نشر اطلاعات
16) محمدی، محمد حسین (1374). فرهنگ تلمیحات شعر معاصر. تهران: میترا
17) میرصادقی، میمنت (1377). واژه نامۀ هنر شاعری(فرهنگ تفصیلی اصظلاحات فن شعر و سبک ها و مکتب های آن).تهران: کتاب مهناز
18) وحیدیان کامیار، تقی(1385). بدیع از دیدگاه زیباشناسی، چاپ دوم، تهران
19) ویلفرد .ال. گورین. (1388) راهنمای رویکرد های نقد ادبی، ترجمۀ زهرا میهن خواه، چاپ اول، تهران: انتشارات اطلاعات
20) همایی، جلال الدین (1379) فنون بلاغت و صناعات ادبی، چاپ هفدهم ، تهران: هما
21) یاحقی، محمد جعفر، (1369). فرهنگ اساطیر و اشارات داستانی در ادبیات فارسی، چاپ دوم، تهران: انتشارات سروش

منشور

2018-12-18

إصدار

القسم

دراسات أخرى

كيفية الاقتباس

استخدام التلمیح في شعر هوشنك ابتهاج (سایه). (2018). مجلة الآداب, 1(120), 179-198. https://doi.org/10.31973/aj.v1i120.285

تواريخ المنشور