درس¬های اخلاقی سعدی درباره¬ی گرایش به دنیا و دنیاداری

الملخص

گستردگی حوزه­ی افکار سعدی، مشحون بودن آثار او از آیات قرآنی و احادیث نبوی و کلام دیگر بزرگان دینی و همچنین حضور چشمگیر او در فرهنگ جامعه­ی ایرانی در طول چند قرن گذشته، انگیزه و دلیلی می­شود تا از مجموعه­ی افکار او آگاهی بیشتری کسب کنیم. از جمله اعتقادات سعدی که شایسته است به بررسی آن بپردازیم، موضوع دنیاست؛ چراکه این موضوع، به علت اهمیت آن، همواره در میان اندیشه ها و مکاتب گوناگون، محل بحث بوده است و گروه­های مختلف بنابر عقاید خود در این باره نظراتی ارائه کرده­اند. بنابراین، اهميت چگونگی برخورد با دنیا از یک طرف و جایگاه والای سعدی در فرهنگ جامعه­ی ایران از طرف دیگر، ما را بر آن می دارد تا موضوع مذکور را از خلال آثار وی مورد بررسی قرار دهیم و با طرز تفگر او در این باره آشنا شویم. از این رو، در نوشتار حاضر که به روش تحلیل محتوا انجام می­شود، جنبه­های گوناگون نگرش شیخ شیراز را به موضوع مذکور تبیین و تحلیل می­کنیم. آنچه در این جستار مطرح خواهد شد این است که سعدی بنابر تأثیرپذیری از آموزه­های دینی و برخورداری از نبوغ ذاتی، نگاهی متعادل به دنیا دارد و ستایش­هایش از دنیا در کنار نكوهش­های وی از آن، نه تنها تناقض محسوب نمی­شود، بلکه نشانگر دیدگاه متعادل شیخ شیراز به موضوع مذکور است.